دستگیرهی سیفون را میکشم. سیفون ایرانی است، محصول ملی. دستهی سیفون کنده میشود و میماند توی دستم. یک تپه پیپی مانده وسط سنگ توالت ایرانی (ملی؟) یک نفر هر ده ثانیه یک بار در میزند و میگوید “زودباش”. بیخیال گجت مشترک سنت و مدرنیسم میشوم دسته را توی سطل آشغال میاندازم و تپه را با آفتابه بدرقه میکنم. روی آفتابه نوشتهmade in IRAN